آب ، آیت حیات

  ببخشای بر من ای آب!

ببخشای بر من ای آب! اگر ندانسته سرکشیدم تورا .

اگر نفهمیده جسم آلوده ام را با تو تطهیر کردم .

ببخشای بر من ای آب! اگر قطره هایت را نسنجیده دور ریختم .

ببخشای بر من ای آب! اگر گریه ابرهایت  را ندیدم در دل شب .

اگر صدای پای چشمه هایت را نشنیده گذر کردم از کنارت .

ببخشای بر من ای آب! اگر من خروش امواج دریایت را نفهمیده دور گشتم از ساحل ات.

ببخشای بر من ای آب!اگر رنگین کمان ات را نفهمیده در قاب کردم .

اگر من رقص نور را در تو با دست نادانی ام دور کردم .

ببخشای بر من ای آب! اگر چهره زشت خویش را در تو دیدم باز مغرور گشتم .

اگر شبنم صبحگاهت را ندانسته در زیر پا له نمودم.

ببخشای بر من ای آب! اگر جرعه هایت را بی یاد دوست سر کشیده و جان گرفتم.

ببخشای بر من ای آب! اگر واژه هایم نباریده خشکید در حضورت.

----------------